Week 5 - Trondheim, Tromsø en het Noorderlicht(!!)

In eerste instantie wilde ik tweewekelijkse updates geven, schiet het tenminste een beetje op, maar aan de vijfde week ga ik toch een post an sich wijden, er gebeurde namelijk best veel! De titel vat het al samen, maar week 5 bestond voornamelijk uit onze grote trip Noordwaarts. En we hebben veel 'Noords' gezien!

Afgelegde afstand: 1.638 km

Zoals de afgelegde afstand doet vermoeden, was deze week er een van veel kilometers per dag. We waren immers nu echt begonnen aan de grote trip Noordwaarts. Deze trip werd alleen wel onderbroken door bezoekjes aan twee steden die ik in gedachten altijd gekoppeld heb aan een reis naar de Noordkaap.

Deze week begon dan ook met een bezoek aan Trondheim, de vierde stad van Noorwegen met ongeveer 185.000 inwoners. Ik had van tevoren een aantal highlights opgezocht die ik wilde bezoeken en zo geschiedde. De dag was een stuk droger dan in Bergen gelukkig! We liepen over het Torvet, het centrale plein van Trondheim, gingen een beetje kriskras door het centrum en bekeken twee kerken, de Vår Frue Kirke (Onze Vrouwe Kerk) en de Nidaros Domkirke. Voor meer info, zie fotos.;)

Vervolgens staken we de Gamle bybro (de Oude Stadsbrug) over naar Baklandet, een historische en populaire, toeristische wijk. Het zal wel aan het seizoen liggen, want in de stad zelf en Baklandet gebeurde er niet heel veel en was de sfeer een beetje saai. Jos was ook erg moe en na het oversteken van de oude burg besloot hij terug naar ons busje te gaan, terwijl ik nog door liep naar Kristiansten Festning, een oud vestingsgedeelte dat hoog boven de stad ligt en waar je een mooi uitzicht over Trondheim hebt. Een behoorlijke klim, maar het was het waard! Vervolgens liep ook ik terug naar onze bus en kort nadat ik weer terug was vertrokken we uit Trondheim. Omdat we de steden telkens maar kort bezoeken (deels uit budgettaire overwegingen) ervaren we ze niet echt, maar Trondheim lijkt me oprecht een leuke plek om langer te zijn/te wonen. Er zit een aantal universiteiten en hogescholen in de stad, voor zowel technische als culturele richtingen, en de stad doet me wat alternatief aan, ze is ook niet heel groot. Leuk om nog een keer voor langere tijd te bezoeken.

We verlieten Trondheim en brachten de nacht door op de parkeerplaats bij Munkeby Kloster, in het het bos. Van Munkeby Kloster zijn alleen nog wat muren te zien, net als bij Lyse Kloster, maar ook deze ruïne (ook een van een cisterciënzer orde), biedt een mooie aanblik. Het bood in elk geval een leuke kampeerplek. De volgende dag was echt een kilometervreterdag en we kwamen langs een mooie grens, namelijk die van 'Nordland', de noordelijkste provincie van Noorwegen. Misschien verbeeldde ik het me, maar ik kreeg ook het idee dat het landschap wat bruiner, herfstiger en kaler werd dan eerst. We genoten ervan en reden door naar wat onze camping voor die dag zou worden, Svenningdal camping, waar we in de nacht getrakteerd werden op een prachtig schouwspel...

Namelijk HET NOORDERLICHT! Ik had die avond al een paar keer een vreemd soort langwerpige wolk in de lucht gezien en dacht toen bij mezelf 'zou het?'. Maar ik ging ervan uit dat het gewoon een wolk was en dat mijn hoofd dingen ervan maakte die ik graag wilde zien. Maar niets was minder waar. Toen we rond een uur of 10 uit de bus stapten, was de hemel gevuld met groene, bewegende lichtbundels en ik kon mijn ogen niet geloven! Het Noorderlicht! We zagen het echt!! Ik liep het strandje bij de camping op en kon de eerste minuten niets anders doen dan met betraande ogen naar de lucht kijken. Ik had het Noorderlicht al zo graag een keer willen zien (maar ging ervan uit dat dat niet ging gebeuren) en nu was het er ineens. Het voelde als een cadeau en het was een ontzettend mooie ervaring. Ondanks dat het vrij koud was, hebben Jos en ik meer dan een uur naar de lucht staan staren en genoten van de mooie groene banen die leken te dansen. Om nog even een quote uit mijn dagboek (dat ik in het Engels bijhoud) te geven: "Next to the experience, the Northern Lights themselves are hard to describe: trails of green and white moving through the sky, drifting on wind (?) and magnetism, it was breathtaking and more than I could ever imagine." 
Misschien een beetje dramatisch omschreven, maar op het moment was ik echt helemaal in vervoering gebracht. En ik zat er nog niet eens zo ver naast met mijn 'wind en magnetisme'. Later zouden we erachter komen dat het Noorderlicht inderdaad tot stand komt door zonnewinden die in aanraking komen met het magnetisch veld van de aarde. Ik was en ben in elk geval erg dankbaar dat we het hebben gezien. De foto's doen helaas geen recht aan het fenomeen, maar later meer. (Echt?!?! Ja. Echt.)

De dagen daarna waren we nog steeds vol van deze ervaring, al was er ook genoeg anders moois te zien. Zo konden we de eerste sneeuwtoppen ontwaren op de achtergrond, hadden we prachtig uitzicht over de hoogste bergketen van Nordland en twee gletsjers (in de verte) en kruisten we de poolcirkel! The Arctic Circle Centre ligt vrij hoog in de bergen en biedt een plekje om even van dit moment te genieten (en toeristische shizzle te kopen uiteraard). De poolcirkel ligt op 66°33" noorderbreedte en het gebied ten noorden ervan wordt o.a. gekenmerkt doordat in een periode rondom 21 juni de zon er niet geheel onder gaat en in een periode rondom 21 december de zon niet bovenkomt. Wat dat betreft zijn we net te laat.;)

Verder hebben we ook onze eerste (replica van een) staafkerk gezien! Staafkerken zijn christelijke kerken, voornamelijk gebouwd in de 12e-14e eeuw, die hun naam te danken hebben aan de palen (stafr in oud-Noors, stav in huidig Noors) die op het fundament rusten en de basis voor de kerk vormen. Uiterlijk worden de grotere kerken gekenmerkt door een kruisvorm, de houten buitenkant (nu vaak met teer bedekt) en viking-achtige ornamenten. De Savjord Stavkirke die wij zagen is een elf meter hoge replica, door één man in drie jaar gebouwd, van de staafkerk in Gol. Het was een grappig uitje, vooral omdat de kerk op privéterrein ligt, waardoor je denkt 'Huh, hoor ik hier wel te zijn?', maar ja dus.;) We gingen hierna weer verder noordelijk en genoten van de mooie wegen en slaapplekjes. Op de avond voor we naar Tromsø zouden gaan, kwam een Zwitsers-Chinees stel naast ons staan en hebben we een gezellige avond bij het vuur doorgebracht. Dit was de eerste keer dat we echt langer met andere reizigers tijd doorbrachten en we wisselden ervaringen uit over het reizen door Scandinavië en hoe absurd duur Noorwegen is en dat de Noren kennelijk niet van lekker voedsel houden (vooral kaas is een dingetje! Superduur en smakeloos.. Daar kon de Zwitser natuurlijk wel over meepraten). Na een hele avond bij het vuur was de bus wel helemaal afgekoeld, dus het was een koude nacht. Maar de volgende dag fris en fruitig op voor Tromsø!

In Tromsø wandelden we wat door het centrum, bezochten wat winkels en hadden we een relaxte ochtend. Vervolgens gingen we iets het centrum uit om het Norges Arktiske Universitetsmuseum te bezoeken, een geografisch en cultuurhistorisch museum. Het was leuk weer eens een museum te bezoeken en ik was daarbij vooral benieuwd naar de Samen, een volk dat niet natiegebonden is maar in Noord-Europa leeft en verspreid is over Noorwegen, Zweden en Finland. Ze worden ook wel het rendiervolk genoemd, vanwege het domesticeren van deze dieren, maar officieel zijn het de Samen. Als elk ander volk dat zijn roots heeft in meer natuurgebonden leven, moesten deze mensen zich ineens aanpassen aan de naties en "inburgeren". In Noorwegen gebeurde dat bijvoorbeeld na WOII. Later kwamen de Samen daartegen in opstand en inmiddels is de taal officieel erkend, hebben ze hun eigen vlag en worden bijvoorbeeld plaatsen in het Noorden met zowel hun Noorse als hun Samen-variant aangeduid. Ik weet er verder nog weinig van, maar vind het wel interessant. Voor die opstand moest het verspreide volk zich ook verenigen om een duidelijk statement te maken. Enfin, we vonden het museum dus erg interessant! En dan heb ik het nog niet gehad over het geografische gedeelte waar we ook leerden hoe het Noorderlicht werkt! Niet dat ik het allemaal begrijp, maar leuk om over te leren. Als laatste bezochten we de Tromsdalen Kirke, oftewel The Arctic Cathedral, waar ik even kort omheen gelopen ben om het gebouw te bekijken en nog een laatste keer van het uitzicht over Tromsø te genieten. Toen weer terug naar hetzelfde plekje als waar we vandaan kwamen.

Onze laatste dag van deze week bestond weer uit het maken van kilometers en werd gekenmerkt door pontjes, mooie wegen fjordgezichten en uitzichten van grote hoogtes. De Noordkaap kwam steeds dichterbij! Maar daar hebben jullie natuurlijk al lang over gelezen.:D